در سن ۹ تا ۱۲ ماهگی کودکان به مرور ایستادن را یاد می گیرند. آنها ممکن است در آغاز از وسایل دیگر برای بلند شدن خود کمک بگیرند. این وسایل می تواند صندلی ، مبل و دیوار باشد.
در سن ۱۱ تا ۱۴ ماهگی کودک یاد می گیرد که اولین قدم ها را به تنهایی بر دارد.
اما آنها باید از خزیدن به چهار دست و پا راه رفتن و نهایتا راه رفتن برسند. به خاطر داشته باشید کودکان متفاوت هستند، بنابراین کودک شما ممکن است به تمرین بیشتری نیاز داشته باشد. مهم این است که او را تشویق کنید و راه رفتن را با او تمرین کنید.
نشستن رو چهار پایه
بگذارید کودک روی پای شما جست و خیر داشته باشد. این مسئله باعث می شود عضلات پای او تقویت شود، به خصوص اگر هنوز چهار دست و پا می کند.
شما همچنین باید به او نشان دهید چگونه زانوهایش را خم کند و زانوهای او را خم کنید تا مهارت های حرکتی او برای ایستادن و نشستن بهبود یابد.
در حدود ۵ تا ۶ ماهگی، یک صندلی فنری برای کودک تهیه کنید تا به ساختن عضلات او کمک کند.
از گرفتن واکر برای کودک اجتناب کنید. مطالعات نشان می دهد واکرها رشد حرکتی کودک را کند کرده و باعث مشکلاتی در پشت کودک می شود. همچنین واکرها خطرناک هستند، زیرا احتمال افتادن آن ها در پله ها وجود دارد.
استفاده از واکر در کانادا ممنوع شده است و AAP در امریکا نیز مخالف استفاده از آن است.
یک اسباب بازی دور از دسترس کودک قرار دهید به طوری که برای گرفتن آن نیاز به ایستادن داشته باشد.
اغلب کودکان خودشان می ایستند اما نمی دانند چطور باید بنشینند بنابراین هنگامی که کودک در حالت ایستاده گریه می کند و کمک می خواهد نگران نشوید.
به جای این که در هنگام بهانه گیری و گریه او را بلند کنید، به او نشستن بیاموزید به طوری که زانوهایش را خم کنید و مراقب او باشید تا بنشیند.
زمانیکه فرزندتان قادر بود بدون کمک شما بنشیند او را بر بروی چهارپایه کودک بنشانید. بسیار مهم است در این حالت والدین در کنار کودک باشند تا در مواقع لزوم او را نگه دارند. مهم است که چهارپایه بدون پشتی باشد و والدین پشت به فرزندشان باشند.
پاهای کودک باید در این موقعیت کف زمین را لمس کند و حتی قادر باشد به زمین فشار بیاورد. در این حالت زانوهای کودک می بایست زاویه ۹۰ درجه داشته باشند .
در همین حالت از کودک بخواهید که وسیله ای را از روی زمین بر دارد و دوباره به روی چهارپایه بنشیند. آن عروسک و یا شی را به اطراف چهارپایه بگذارید تا عضلات مختلف درگیر شوند.
این تمرین عضلات پاها ، پشت و شانه های کودک را تقویت می کند و او را آماده برای راه رفتن می کند. این تمرین همچنین به کودک کمک می کند تا پاهایش را به شکلی قرار دهد که بتواند وزن خودش را بر روی آنها بگذارد.
به ایستادن کودک کمک کنید
به محض اینکه کودک شما بداند که می تواند همراه با حس کنجکاوی خود و حرکت در محیط اطراف خانه، درک خود را ازمحیط پیرامونش افزایش دهد، شروع به کشیدن خود بر روی زمین و رساندن خود به خواهر و برادرش، یا یکی از اعضای خانواده و یا مبلمان های موجود در خانه خواهد کرد. این زمان، وقت مناسبی برای کمک شما به عنوان یک پدر و مادر به کودک خودتان برای افزایش تعادل او است، تا کودک نشان دهد چگونه می تواند بدون کمک شما و استفاده کردن از دستگیره ها، ایستادن را تمرین نماید. اکثر کودکان انجام این کار را در زمانی که آن ها هشت ماه سن دارند، شروع می کنند. شما در این سن می توانید با دست های خود او را نگه داشته و به ایستادن کودک خود کمک کنید. هنگامی که کودک شما درحالت ایستاده است، می توانید چگونگی خم شدن دوباره ی زانو و بازگشت به حالت اولیه ی نشسته را به او یاد دهید.
به راه رفتن کودک کمک کنید
مبلمان را طوری قرار دهید که کودک بتواند با استفاده از آن ها راه برود.
در واقع، هنگامی که کودک یاد می گیرد با استفاده از مبلمان راه برود، بهتر است دکوراسیون را برای امنیت کودک طراحی کنید تا بتواند به ارتفاعات نیز بدون خطر دست یابد.
به کودک کمک کنید از مبلمان پایین بیاید. بگذارید یک دست شما را بگیرد یا با کمک دو دست شما پایین بیاید.
اسباب بازی های هل دادنی، مانند سبد خرید کوچک یا یک ماشین چمن زنی کوچک، به کودک کمک می کند راه برود. همچنین حفظ تعادل و اعتماد به نفس کودک را افزایش می دهد.
اگر کودک شما تازه ایستادن را یاد گرفته است اسباب بازی چرخ دار به او ندهید. هنگامی که اعتماد به نفس کودک شما به اندازه کافی بالا رفت، یک اسباب بازی چرخدار به او معرفی کنید.
بررسی کنید که اسباب بازی محکم باشدو چرخ های بزرگ داشته باشد. زیرا در این حالت احتمال افتادن کودک کمتر است.
اجازه دهید کودک انگشتان شما را بگیرد و خود را بکشد تا بایستد. در این حالت می توانید از وزن او حمایت کنید. اجازه بدهید راه برود و شما نیز زیر بغل او را بگیرید.
هر چقدر کودک پاهایش را بیشتر ورزش بدهد سریع تر راه رفتن را می آموزد.
هنگامی که کودک می ایستد او را نگه دارید تا به حالت مستقیم بایستد و از خم شدن او جلوگیری کنید. پاهای کج و انحنادار در ۱۸ ماهگی کودک به همان شکل باقی می ماند اما تا سه سالگی ادامه خواهد داشت.
تمرین گشت زدن ( به انگلیسی Cruising ) می تواند راه رفتن به کودک کمک کند. کودک از طریق مبل و یا صندلی هم سطح می تواند به ایستد و شما به یکی از دستانش را برای حظ تعادل بگیرید. در این حالت به آرامی به جلو و عقب بروید .
آموزش راه رفتن به کودک از طریق تمرین گشت زدن می تواند بسیار مفید باشد. در اجرای این تمرین عجله نکنید و صبور باشید. به مرور کودک یاد می گیرد که دستان شما را بگیرید و آرام به جلو حرکت کند.
اگر کودک نیاز به انگیزه دارد می توانید یک عروسک را در انتهای مبل قرار دهید تو او به سمت عروسک حرکت کند.
یکی دیگر از روشهای آموزش راه رفتن به کودک این است که او را بلند کنید و پشت او قرار بگیرید. سپس به آرامی یکی از بازوان اش را به جلو و سپس دیگری را بکشید.
تمرین گشت زدن و شوت زدن
هنگامیکه کودک شما در حال انجام تمرین گشت زدن است ، شما می توانید یک توپ سبک را در جلوی پای او قرار دهدی و تشویق کتید تا به آن ضربه بزند. در ابتدا بهتر است خودتان چند ضربه به توپ بزنید.
اگر شما توپ را پشت پای او قرار دهید او برای ضربه زدن مجبور است پای خود را بلند کند تا به توپ ضربه بزند. توپ را در دو طرف او قرار دهید تا تمرین ضربه زدن با هر دو پا را یاد بگیرد
در سمت دیگر اتاق بایستید و کودک را تشویق کنید به سمت شما بیاید.
این کار به اعتماد به نفس و انگیزه کودک برای راه رفتن کمک می کند.
اولین گام او را با ارزش بدانید. اولین گام لحظه ای بزرگ برای کودک است، بنابراین از دیدن این صحنه هیجان زده شوید و او را تشویق کنید.
نکات مهم
کودک را برای تلاش هایش تشویق کنید.
بیشتر کودکان از زمان تولد دوست دارند پدر و مادر را خوشحال کنند و تشویق شوند. بنابراین برای ایستادن یا راه رفتن کودک و تلاش هایش او را تشویق کنید.
تشویق کودک باعث می شود حس کند دارد کارش را درست انجام می دهد و به او اعتماد به نفس می دهد.
والدین می توانند کودک را در راه رفتن تشویق کنند به این صورت که در مقابل او زانو بزنید و دستان شان را به نشان در آغوش کشیدن برای کودک بگشایند. کودک دوست دارد خودش را سریع به آغوش برساند. همچنین می توانید از وسایل اسباب بازی مورد علاقه کودک استفاده کنید و کودک را برای گرفتن آن وسیله، تشویق به راه رفتن کنید.
مطمئن باشید کودک شما در محیطی امن است که می تواند مهارت های جدید خود را افزایش دهد. از دستوالعمل های ایمن برای منزل استفاده کنید و کودک را بدون مراقب رها نکنید.
کفش های مخصوص راه رفتن داخل منزل برای کودک نخرید. نیاز به خرید یک مجموعه کامل از کفش برای کودک نیست. بهترین کفش برای کودک پای برهنه است.
تا زمانی که سطوح در محیط منزل تمیز و سالم هستند به کودک اجازه بدهید پابرهنه راه برود. این کار باعث می شود پا و مچ پایش قوی شود و بتواند تعادلش را حفظ کند.
اگر کودک شما می خواهد خارج از منزل راه برود، مطمئن شوید کفش هایش سبک و انعطاف پذیر است. از کفش های بلند و یا کفش ورزشی با ساق بلند اجتناب کنید زیرا حمایت بیش از حد مچ پا باعث کاهش سرعت جنب و جوش کودک می شود.
توقع ایستادن و شروع دوباره را داشته باشید. اگر کودک بعد از افتادن یا مریضی دوباره چهار دست و پا می کند نگران نشوید. فرزند شما بر روی دیگر مهارت هایش نیز کار می کند مانند حرف زدن یا خوردن غذاهای انگشتی بنابراین چند هفته طول می کشد تا راه رفتن را از سر بگیرد.
برخی از کودکان ممکن است با چهار دست و پا راحت تر باشند بنابراین دیرتر راه می روند
اگر کودک کمک شما را نمی خواهد به زور به او کمک نکنید.
این کار باعث ترس کودک می شود و راه رفتن او را به تاخیر می اندازد.
بیشتر کودکان هنگامی که آماده باشند راه می روند بنابراین اگر کودک تا ۱۸ ماهگی یا حتی دیرتر راه نرفت نگران نشوید.
تعادل را به یک بازی تبدیل کنید.
برای تشویق کودک را حفظ تعادل، از بازی های سرگرم کننده حفظ تعادل استفاده کنید و در بازی کودک را تشویق کنید.
با کودک روی زمین بنشینید و به او کمک کنید بایستد. سپس تا زمانی که ایستاده است با صدای بلند بشمارید. برایش دست بزنید و او را تشویق کنید.
بگذارید کودک بیفتد (تا زمانی که خطری نباشد).
هنگامی که کودک شروع به راه رفتن می کند ممکن است بلغزد و بیفتد. برخی از نوزادان درک درستی از مهارت راه رفتن و ارتفاعات ندازند به همین دلیل می افتند.
تا زمانی که منزل امن است و خطری کودک را تهدید نمی کند بگذارید بیفیتد. ممکن است گریه کند اما سریع تر یاد می گیرد.
پوشک کودک مانند ضربه گیر عمل می کند و او پیش از اینکه فکرش را بکنید دردش را فراموش می کند. به یاد داشته باشید هنگامی که کودک می افتد خیلی مسئله را بزرگ نکنید.
مهارت های کودک خود را با سایر کودکان مقایسه نکنید.
تمام کودکان شبیه هم نیستند بنابراین اگر کودک شما دیرتر شروع به راه رفتن کرد نگران نشوید. زمان راه رفتن کودک به رشد او، وزن او و شخصیت او بستگی دارد. به یاد داشته باشید زمان راه رفتن در کودکان مختلف متفاوت است.
برخی از نوزادانی که به طور نارس متولد شده اند مشکل تر شروع به راه رفتن می کنند.
گاهی اوقات نوزادان از راه رفتن وحشت دارند. بنابراین آن ها را تشویق و حمایت کنید تا استرس و فشار آن ها کاهش یابد.
انجام ندهید
خرید روروئک و کفش کودک
برای استفاده و خرید وسایلی مثل انواع واکر و روروئک یا کفش کودک به نکات مهم زیر توجه کنید:
واکر و روروئک: کارشناسان به شدت و کاملاً با استفاده از واکر و روروئک‌های کودک مخالفت می‌کنند. از آنجا که این وسایل حرکت و جابه‌جایی را برای کودک آسان می‌کند میتوانند از شکل‌گیری صحیح عضلات فوقانی پای کودک جلوگیری کند و چون این واکرها دسترسی کودک به هر چیز خطرناکی مثل وسایل داغ و سموم را نیز ممکن و آسان می‌کند، استفاده از آنها اصلاً ایمن نیست.
کفش: تا زمانی که کودک به طور منظم در بیرون از خانه یا روی سطوح زبر یا سفت راه نمی‌رود لازم نیست برای او کفش بخرید، زیرا پابرهنه بودن به بهبود تعادل و هماهنگی بدن او کمک خواهد کرد.
همان طور که کودک در حال یاد گرفتن چگونگی راه رفتن است، ممکن است برخی مواقع به دلیل نیاز به بازگشت به حالت اولیه، کمک بخواهد. اگر کودک جایی گیر کرد و گریه کرد و از شما کمک خواست بهتر است او را بغل نکنید و سعی کنید چگونگی خم شدن پاهایش را بدون زمین خوردن، به او آموزش دهید تا خودش امتحان کند.
محتویات کانال تلگرام شامل برنامه شیفتها و اطلاع رسانی درمورد آخرین تغییرات زمانی و مکانی آنها و مطالب آموزنده ایست که در پاسخ به سوالات والدین محترم میباشد.
درصورت اشکال در ورود به کانال ، از نسخه اصلی تلگرام استفاده شود.
♦️ برای نصب نرم افزار Zoop میتوان از طریق نرم افزار play store یا بازار گوشی هم اقدام کرد.
♦️ فایل نصبی نرم افزار Zoop در این سایت ، بصورت زیپ میباشد و لازم هست بعد از دانلود ، آنرا از زیپ در اورده و بعد نصب کنید.
♦️ با توجه به این که پاسخ به سوالات احتمالا با تاخیر انجام میشود ، در مواردی که بیماری بنظر اورژانسی میباشد ، جهت پرسش و پاسخ ، زمان را از دست ندهید و بیمار را جهت ویزیت نزد پزشک ببرید.
– آدرس ایمیل:
Drforoohar@yahoo.com
والدین گرامی میتوانند از طریق ایمیل با پزشک در ارتباط باشند و در فرصت مناسب پاسخ ایشان داده خواهد شد. طبیعتا پرسشهایی که نیازمند اخذ شرح حال یا معاینه حضوری توسط پزشک میباشند ، برای جلوگیری از تشخیص و درمان اشتباه ، قابل پاسخگویی نخواهند بود .
